niePEŁNOSPRAWNY turysta

Zamek w Malborku i przy okazji…

17.07.2015 r.

Jadąc do Malborka, zobaczyć jedną z najwspanialszych budowli gotyckich na świecie wiedziałem, że łatwo nie będzie. I choć przypuszczenia moje okazały się prawdą, to jednak nie żałuję.

Zamek w Malborku to arcydzieło średniowiecznych budowniczych. Jego monumentalność, od ponad siedmiu wieków, zachwyca turystów z całego świata, odwiedzających gród nad rzeką Nogat. Budowla, będąca m.in. siedzibą wielkich mistrzów zakonu krzyżackiego, królów Polski czy władz Prus Królewskich, została doceniona również przez międzynarodową organizację działającą przy ONZ na rzecz kultury, a więc UNESCO, i od 1997 roku wpisana jest na listę światowego dziedzictwa kulturowego.

Ta, jedna z największych atrakcji zabytkowych i architektonicznych w naszym kraju, jest niestety w bardzo ograniczony sposób przystosowana do zwiedzania dla osób niepełnosprawnych.

Pod samym zamkiem znajdują się miejsca wydzielone „kopertą”. My jednak zatrzymaliśmy się pod zlokalizowanym nieopodal, McDonald’sem. Zawsze to pewne miejsce i łazienka przystosowana (choć okazało się, że w okolicy zamku też znajduje się przystosowane, choć płatne, WC). Po powrocie do samochodu, czekał na nas kwitek od restauracji, do zapłaty za parking. Jak się jednak okazało, jest to raczej naciągana historia i młody parkingowy nie robił nam żadnych problemów, puszczając bez opłaty.

Do samego zamku wiedzie, nieco pod górę, ulica i chodniki. W kasie otrzymujemy bilet za darmo, a opiekun płaci za bilet ulgowy. Moim zdaniem bilet ulgowy jest dość drogi, nawet jak na tak znaną atrakcję. Odstąpienie natomiast od opłaty dla osoby niepełnosprawnej, nie jest niczym nadzwyczajnym, gdyż zwiedzanie obiektu dla osób mających problemy ruchowe, jest mocno problematyczne i ograniczone.

Na zamkowy dziedziniec wchodzimy przez drewniany most. Dalej niestety „kocie łby”… Zawsze gdy widzę taki obrazek, zastanawiam się czemu nie można wylać dróżki asfaltowej. Przecież pomoże to również parom z wózkami dziecięcymi, nie tylko wózkersom. Takie wylewki są zastosowane np. w Barcelonie (fot. obok).

Wystawy na parterze, w dużej mierze są dostępne, ale i tak często trzeba pokonać jeden lub dwa schodki. Do pałacu na piętro również można się dostać, gdyż jeździ tam „zabójczo” szybka platforma, ale uwaga – aby udać się w jej kierunku, trzeba pokonać dwa naprawdę strome stopnie…. Bez pomocy, nie do wykonania.

Wszędzie można bez skrępowania dołączyć do grupek chodzących z przewodnikiem, gdyż jest on wliczony w cenę każdego biletu. Podobnie jak audio przewodnik.

Zamek jest naprawdę ładny, tak na zewnątrz jak i od środka. Z piękną historią i eksponatami. Jeśli jednak mam być szczery, to raczej dla upartych niepełnosprawnych podróżników, którzy będą zdeterminowani by liznąć trochę historycznego dziedzictwa i poczuć oddech wieków średnich. Opowieści przewodników też można wysłuchać znakomitych (jak np. o tej kuli armatniej nad kominkiem), ale trzeba okupić to jednak kilkoma kroplami potu 😉 .

Pod Malborkiem znajduje się DinoPark – jak można się domyślać, park nawiązujący do epoki dinozaurów. Fajna atrakcja, choć raczej dla młodszych, niż tych trochę starszych. Cały park przystosowany – przechadzamy się żwirowymi, ale utwardzonymi uliczkami, podziwiając dość spore czasami, ruszające się i wydobywające z siebie dźwięki, prehistoryczne okazy. Na terenie znajduje się również dostępne muzeum skamielin, a także przystosowane bary oraz łazienka. Bilet dla osoby niepełnosprawnej jest darmowy, a opiekun płaci normalnie.

∗∗∗