niePEŁNOSPRAWNY turysta

Projekt „Niepełnosprawność z klasą”

07.05.2018 r.

Chciałbym Was dziś zainteresować ciekawym projektem. Postawą godną nagłośnienia i naśladowania. Pozwólcie, że zajmę Wam tym chwilkę bo uważam, że warto.

Oto studentki psychologii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, w ramach olimpiady Zwolnieni z Teorii stworzyły, co ważne, autorski projekt skierowany do dzieci w szkołach podstawowych – „Niepełnosprawność z klasą”. W założeniu, projekt ma na celu m.in. obalać mity oraz stereotypy związane z niepełnosprawnością, uwrażliwiać uczniów na potrzeby innych czy kształtować wśród najmłodszych pozytywne postawy społeczne.

Przyszłe psycholożki uważają i trudno się z tym nie zgodzić, że wzrost świadomości społeczeństwa na temat osób z niepełnosprawnością nabiera tempa. Jednak Panie zadały sobie pewien trud i postawiły dodatkowe pytania:

Czy jednak można już mówić o większej tolerancji dla osób z niepełnosprawnością wśród dzieci?

Czy młode pokolenie potrafi bez obaw zaprzyjaźnić się np. z dziećmi poruszającymi się wózku czy o kulach lub słabowidzącymi?

Czy w przyszłości będą potrafiły udzielić wsparcia lub pomocy osobie z niepełnosprawnością, gdy zostaną o nie poproszone?

Po postawieniu sobie tych ważnych pytań, w ich głowach jak wspominają, pojawiła się myśl – skoro przekazywanie pozytywnych wzorców przebiega od najmłodszych lat, należy zatem stworzyć dzieciom możliwość i przestrzeń do chłonięcia dobrych praktyk również w omawianej kwestii. Tak narodził się projekt, którego głównym celem jest kształtowanie postaw otwartości i tolerancji w aspekcie przełamywania stereotypów o osobach z niepełnosprawnością.

W ramach inicjatywy, akademiczki przeprowadzają w warszawskich szkołach podstawowych warsztaty dla klas drugich i trzecich, uwrażliwiając dzieci na niepełnosprawność, która jest przecież gdzieś w otaczającej je rzeczywistości. Na zajęciach uczniowie mogą dowiedzieć się m.in. jak wygląda codzienne życie osób z niepełnosprawnością czy z jakimi barierami muszą się one mierzyć każdego dnia.

Wielkie brawa dla Pań! Przede wszystkim za inicjatywę i chęć do działania, ale także za fajny, ciekawy i w mojej ocenie, nowatorski i potrzebny młodemu społeczeństwu pomysł.

A Wy moi drodzy czytelnicy, co o tym myślicie? ” 🙂 ” czy ” 🙁 ” ?

∗∗∗

Ps. Zdjęcia z archiwum projektu, otrzymane od jego organizatorek.